Oke, hier ben ik dan weer, iets later als verwacht.. maar nu zal ik eens even alles vertellen dat we weer bij zijn eh ;)
Ik denk dat ik vorige keer gestopt was toen we terugkwamen van Durban (4 december). Mijn mama had mij dus gebeld om te melden dat ze me niet kon komen ophalen op de luchthaven en of ik dus niet met Esther of Ole mee naar huis kon. Dus ik vraag data an Esther, zij vraagt data an haar mama en da was in orde dus ik ga met die mee naar huis en we hangen daar wat rond. Mijn mama had verteld dat ze mij rond 4 of 5 uur gingen komen ophalen, maar het werd 6 uur en het werd 7 uur en ik kreeg telefoon, van Magdalene (de afs-madam) dat ik blijkbaar nog steeds niet thuis was en dat dat niet de bedoeling was, ik moet niet alles zelf willen regelen en Esthers mama zat ma weer met de problemen want ik wist het weer beter. Ik hield maar braaf mijn mond en zei maar gewoon ja sorry blabla… Blijkbaar vond Esthers mama het toch niet zo oke dat ik meeging maar durfde zed at niet rechtstreeks te vertellen, ook leuk eh :D. Was dus wel een beetje een baaldagje, het hele durbanavontuur was voorbij, mijn gastfamilie wou mij niet komen ophalen en heel afs was boos op mij, van een leuk weekendje gesproken ^^. Maarja na een paar mailtjes met sofietje ging dat al snel beter en maandag kon ik weer naar de zoo om mijn zinnen watt e verzetten J
Helaas gebeurde er die week niets spectaculairs in de zoo.. Ofja op vrijdag wel :P aangezien het mijn laatste dag was liet Elsie (de baas van mijn sectie) mij de aapjes voeren (die dan op u hoofd kropen enal J) en de gigantisch zeehond, Luke, die wel meer dan 300 kg weegt fzo! Was dus wel nog een avontuurlijke dag, de week die daarop volgde was redelijk saai aangezien ik niet meer naar de zoo ging (mijn mama bleef maar klagen over dat ze mij moest brengen en halen altijd dus besloot ik maar een paar dagen eerder te stoppen…). Donderdag ging ik dan nog even naar the grove om de laatste inkopen te doen voor we naar Venda vertrokken, het was ook een feestdag maar eigenlijk weet niemand waarom dat hier een feestdag is ^^ best grappig, het heet reconciliation day, volgens mij is dat iets van vergeving tov de blanken voor apartheid enzo maar ben niet zeker J.
En dan vrijdag gingen we eindelijk vertrekken naar Venda (oftewel Sibasa). Volgens mijn mama gingen we smorgens vertrekken maar uiteindelijk werd het 16 uur eer we het huis uit waren en dan moisten we nog langs the grove want mijn zussen wouden hun pas gekochte schoenen nog even inwisselen. En toen vertrokken we dus echt ;). Na 3 uurtjes in de auto hielden we even een tussenstop in Polokwane (de grootste (en wrs ook enigste) stad in de provincie Limpopo). Daar woont mijn andere zus Nkehnsani en Mk en Rhulani bleven daar slapen. Tshino, mijn mama en ik redden dan verder naar Waterval (een minidorpje waar mijn mama haar familie nog woont enzo) om nog wat extra info te vergaren over het trouwfeest van de volgende dag. We bleven daar 1 uur! En ik begreep er niks van want die zaten maar de hele tijd Tsonga te praten.. nuja om 11 uur savonds kwamen we dan eindelijk aan in Sibasa waar ik natuurlijk al seen blok in slap viel. De volgende ochtend vroeg op, badje genomen (ze hebben hier geen douche) en op naar het trouwfeest. Dat begon om 11 uur, en afrikatime kwamen we daar aan om kwart na 11. Maar de bruid en bruidegom waren nog meer afrikatime, ze kwamen pas om half 3 opdagen! Jawel die hun trouwfeest begon al 3,5 uur te laat… De ceremonie was buiten en het was echt enorm heet + iedereen had immense veel honger (we hadden alleen maar ontbeten) dus echt genoten heb ik niet van dat feest ^^ Na het eten werd het wel beter, ze speelden enkele traditionele trouwdansen (zoals het liedje met de witte zakdoek) maar dat is hier du seen trage versie van de duojump :p. Naarmate de avond vorderde leerde ik meer en meer nichten en neven kennen en met wat alcohol warden ook de nonkels al wat lolliger. Het gekke is weld at dat trouwfeest plaatsvond te midden van allemaal afrikaanse hutjes, geen wcs dus. En om 10 uur savonds was ook de gehuurde wcwagen plots verdwenen… Niet echt goed nieuws, maar hee we zijn in afrika eh ^^
Savonds weer naar huis (weer 1,5 uur in de auto) en de volgende dag was het weer van her, het was een of andere kennismakingsceremonie met de naaste familie van de bruid en bruidegom (hoewel de bruidegom maar de neef is van mijn mama ofzoiets dus tot zover naaste familie ^^). Was nog wel gezellig, het voelde wel goed toen mijn mama vroeg of ik ook mee wou komen toen de Ramaite familie werd voorgesteld, toen voelde ik me toch wel echt een deeltje van de familie J! Maar dat moment werd toen gevolgd door een heel awkward moment, een zatte townshippersoon kwam naar mij toe en vroeg of hij met mij op de foto mocht omda die nog nooit een blanke had gezien enzo… Op zich zou ik da ni zo gek vinden, aleja da kan, maar ik voelde mij heel ongemakkelijk omdat hij nogal ‘dodgy’ was en mijn zussen vonden hem ook maar een rare kwiep ^^.
De volgende dag vertrokken we echt op vakantie dus ik was al vroeg op gestaan (we gingen immers om 12 uur vertrekken en we moisten alle 4 badderen enzo). Maar weer al voor niets, want zoals echte afrikanen was het na 3 uur voo rwe eindelijk vertrokken. Klaar voor een 2,5 uur durende trip naar het uiterste noorden van het land met een onaangename verrassing, We moesten met ons 4 de hele weg achterin zitten, lekker gezellig op z’n Afrikaans zeker, maar toch met zo’n hitte helpt zelfs de airco niet meer als je zo dicht open gepakt zit… Onderweg stopten we nog even bij tunnels (blijkbaar de eerste en een van de enige tunnels in Zuid-Afrika fzo, aleja die deden daar toch zo heel bombastisch over :p). En savonds kwamen we dan aan bij Dongola ranch, een luipaardranch J We hadden daar een chalet en het was wel een beetje zoals centerparcs, aleja een zelfbedieningsbungalowke enzo.
De dinsdag gingen we dan naar Mapungubwe, een nabijgelegen safaripark met een werelderfgoedsite over de herkomst van verschillende afrikaanse volkeren. Blijkbaar kon je die site niet zomaar bezoeken en reden de gidsen alleen rondo m 7,9 en 10 uur… Dus we besloten maar watt e gaan game-driven in het park zelf (game-drive is een safaritochtje) en met succes! We zagen olifanten, zebras, springbokken, apen, buffels… en toen we verder reden stonden er opens 2 olifanten op de weg, ofja langs de weg ^^ en mijn papa wou daar langs rijden maar mijn mama en zussen hadden te veel schrik dus die zaten maar te schreeuwen enal (die olifanten voelden zich natuurlijk bedreigd en flapperden met hun oren) Als ik het raam open had gedaan had ik die olifant gewoon kunnen aanraken, zodicht bij waren die :O maar er was ook wel een dompertje op de sfeer, Mk en ik waren op zn minst te zeggen kotsmisselijk door stomme bedorven melk… Ik had niet eens door dat die bedorven was want die melk hier smaakt sowieso anders (is volle melk enzo…) dusja had ik het vlaggen eh :P Het enige voordeel van mijn zieke dagje was dat ik heb overgegeven in 3 landen tegelijk ^^ We waren namelijk op het drielandenpunt exact op het moment dat ik moest overgeven! Plus ik ben nu al in Zimbabwe en Botswana geweest enal dusja cava nogwel. Na dat avontuur ging het dan richting Messina, een stadje vol met zimbabweanen die proberen een zuid-afrikaans paspoort vast te krijgen (Zimbabwe is zo goed als failliet en de president, magube is heel corrupt enal) en richting Beitbridge, de grenspost waar maar liefst 76 vrachtwagens stonden aan te schuiven om de grens over te mogen! En blijkbaar is dat daar altijd wel zo druk… leuk is anders eh!
Ik voelde me nog steeds niet helemaal geweldig dus kroop ik maar vroeg in mijn bed, de volgende ochtend moesten we er om 5 weer uit want om 6 gingen we vertrekken (wonder boven wonder vertrokken we ook werkelijk om half 7, het betert toch een beetje ;)) en om 7 uur zaten we in de jeep naar Mapungubwe Hill voor een beetje geschiedenisles :P. Boven op de berg was het uitzicht echt fantastisch (ik dacht heel even dat ik god ervaarde ;)) en de uitleg van de gids was op sommige moment ook niet al te saai ^^.
Om half 10 vertrok het dan richting Kruger National park (let wel, nog steeeeds met 4 achterin en als je 24 uur niets gegeten hebt en je nog steeds misselijk voelt is dat nog erger als gewoon :O). Na 2 uur rijden tussen Bergen enal, zonder een huis te zien kwamen we dan aan bij het Kruger park (het grootste safaripark in afrika volgens mijn vader…) ik zeg volgens mijn vader omdat die wel al eens vaker dingen beweert die achteraf helemaal niet waar blijken te zijn, dus bij deze, u bent gewaarschuwd :D. Nu moet ik wel melden dat dat Krugerpark toch een beetje overschat wordt, echt veel dieren hebben we daar niet gezien buiten een miljoen springbokken, njalas en bavianen… Maar dat is waarschijnlijk omdat die beesten zoveel plaats hebben om rond te lopen da ge veel geluk moet hebben om ze te zien :p Dus als je ooit naar hier komt kan je beter naar een kleiner, privaat safaripark gaan (als je komt om de beesten te zien eh J).
Nu zijn er me toch al wel een aantal bizarre dingen opgevallen sinds ik hier in Venda ben.
- Mensen praten hier amper Engels, dus mijn nood om Venda te leren wordt alleen maar groter maar mijn familie weigert nog steeds om mij een woordenboek te geven (of mij te helpen zoeken naar een…) Nuja hopelijk komt date r nog wel van
- Er is naast appel, druif en watermeloen nog een fruitsoort die ik graag eet: Litchi’s en die hebben ze hier in overvloed en echt gigantisch goedkoop dus OLLEE J
- In iedereen zijn tuin groeit zoveel fruit dat je gewoon te lui bent als je arm bent, normale mensen plukken da fruit en verkopen da, als ge da ni doet zijt ge arm eh…
- Honden lopen hier zomaar los L
- Ook apen zitten hier geregeld op het dak te dansen
- Als je naar een tankstation gaat moet je helemaal nie tuit je auto komen, er zijn simpelweg mannetjes die je vragen welke benzene je nodig hebt en die steken dat erin, bovendien krijg je er nog een gratis wasbeurt van je voorruit bij :p
- Het stromend water werkt hier alleen ‘s morgens of tot in de late namiddag, savonds en snachts is er dat gewoon niet… warm water is er zeer miniem en enkel sochtends (niet dat iemand dat nodig heft maar toch :p)
- Autosnelwegen hebben hier maar 1 rijvak in beide richtingen en toch rijden mensen hier nog gemakkelijk 170 per uur… Met een pintje in de hand, zoals mijn vader, en dan zijn de mensen verbaasd date r veel ongelukken gebeuren?
Ik denk dat dat het zowat was… Vrolijk kerstfeest iedereen (hopelijk is het nu eens eindelijk een witte kerst J) en bij een teveel aan gezelligheid mag je altijd wat naar hier opsturen!
xxx